Er zijn van die dingen waar ik oprecht jeuk van krijg. Eén daarvan?
Mensen die verAssing schrijven.
Ik weet het, ik weet het: ''Zeur toch niet zo Danique''. Maar toch. Elke keer als ik het zie, krijg ik een dikke ERROR.
En dan denk ik terug aan dat ene moment vroeger, met mijn opa Joop.
Ik was een jaar of 12, mijn zus 13. We hadden een verjaardagskaart geschreven voor opa. Vol liefde, versiersels en enthousiasme. En natuurlijk met de mededeling: “We hebben een verAssing voor jou!”
Zó trots waren we.
Tot opa de kaart las. En met een twinkeling in zijn ogen zei: “Oh… krijg ik een ver-ASS-ing van jullie?”
Wij begrepen het allemaal niet. Hij legde het ons uit, met de beste bedoeling, lief, en met dat typische opa-geduld. “Jullie bedoelen verrassing met dubbel R.” Geen oordeel, geen afstraffing, gewoon leren met een grap.
Zo ging dat bij hem.
Mijn opa is geboren in 1935: ja, bouwjaar 1935! Kun je het je voorstellen? En nog steeds schrijft hij mooier dan de gemiddelde kalligraaf. Zo'n heerlijk ouderwets handschrift, waarin elke letter z’n plek kent.
En zijn teksten? Altijd 100% grammaticaal correct. Zonder moeite.
Alsof de spellingregels zelf even hun beste beentje voor zetten zodra hij begint te schrijven.
Inmiddels ben ik 34 en hij bijna 90, maar nog steeds houden we elkaar scherp.
We appen (ja ja, mijn opa is bij de tijd mensen!).
We maken woordgrapjes.
En soms sturen we elkaar expres fout gespelde woorden, om daarna keihard te lachen om onze eigen “bewuste vouten”.
De rollen zijn inmiddels wat gelijker. Maar dat oplettende, warme gevoel van vroeger is er nog steeds. Mijn liefde voor taal is deels door hem aangewakkerd. En dat ik nu soms kriebelig word van ‘verAssing’? Ja, dat heb ik van opa.
En toch kan ik er ook om lachen, zelfs na die ERROR, als ik het zie staan in een social media post of kaart.
Want ergens, in die irritatie, zit ook een herinnering aan dat meisje van 13.
Die trots was op haar kaart.
Die iets wilde geven.
Die nog niet wist dat taal soms je visitekaartje is.
Dus als je ooit een verAssing stuurt:
Weet dat ik waarschijnlijk een wenkbrauw optrek.
Maar ook even aan mijn opa Joop denk.
Mijn (taal)held. 💛
